Informacje o Nepalu
Tutaj zamieścimy kilka praktycznych informacji na temat Nepalu, który jest punktem głównym naszych wypraw do Azji.
LINKI DO WPISÓW Z INFORMACJAMI:
Aplikacja o wizę nepalską online i statystyki ośmiotysięczników – LINK
Kompendium na temat choroby wysokościowej – LINK
Linki do stron ze sprzętem trekkingowym, wspinaczkowym – LINK
Opłaty wspinaczkowe Himalaje – LINK
5 „nie turystycznych” tras trekingowych/wspinaczkowych w Nepalu – LINK
Modele 3D Rejonu Khumbu, dróg na Everest i super filmy! – LINK
Ciekawe filmy o Evereście – LINK
Nepal koszta pozwoleń – LINK
Super mapy Nepalu & Mera Peak – LINK
Mapy Nepalu – LINK
8 Giga pikselowe zdjęcie Everestu! – LINK
Lektura o Nepalu oraz statystyki – LINK
Audycje o Nepalu i Brazylii – LINK
Paszport. każdy uczestnik musi mieć paszport ważny co najmniej 6 miesięcy od daty wylotu. Musi także posiadać 2 zdjęcia (format jak do paszportu) do wyrobienia pozwoleń na trekkingi/wspinaczki. Wiza nepalska wystawiana jest na lotnisku w Katmandu, w Nepalu. Koszty wizy nepalskiej zawarte są w cenie imprezy.
Zakwaterowanie. W Katmandu zatrzymujemy się w hotelach klasy turystycznej pokoje dwuosobowe, z łazienkami.
Temperatury. Na wysokości 4000 m.n.p.m. temperatura w nocy, w budynku na trekkingu, może oscylować poniżej 0*C, a na wyższych wysokościach dużo poniżej zera. Woda może zamarznąć w pokoju w lodgy.
PRZYDATNE LINKI:
Dla zainteresowanych wirtualnym zwiedzaniem doliny Khumbu polecam aplikację: EVEREST 3D
POLECAMY również możliwość zwiedzania 3D atrakcji Nepalu w aplikacji:
Odkryte niedawno jak najbardziej przydatne: niedługo zwiedzimy cały Nepal bez wychodzenia z domu:
Panoramy 360 stopni atrakcji Nepalu
Spacer po Nepalu – Najlepsze
Lodge. Na trasie trekkingu zatrzymujemy się w prostych schroniskach, hotelikach, lodge-ach w których nie ma ogrzewania. Każdy hotelik oferuje dodatkowe bardzo ciepłe wełniane koce, więc nie zmarzniemy w nocy. W trakcie dnia w hoteliku życie towarzyskie, jak i odpoczynek odbywa się głownie w sali jadalnej, gdzie przeważnie na środku jest wystawiony ogromny piec do grzania pomieszczenia. Wszystkie pokoje są pozbawione łazienek, które znajdują się w głównych holach, lub na zewnątrz.
Higiena. Prysznic i ciepła woda – w Katmandu nie ma z tym problemów. Czasem ze względu na przerwy w dostawie prądu może jej nie być. Na trasie treku – na niższych wysokościach ciepła woda może być dostępna nawet przy użyciu piecyków gazowych, najczęściej zagrzewana przy użyciu kolektorów słonecznych. Więc jak nie ma słońca nie ma przeważnie ciepłej wody. Czym poruszamy się wyżej, bądź w pochmurne dni(gdy kolektory są bezużyteczne) wodę zagotowaną na ciepły prysznic dostajemy w wiaderku. Oczywiście zimny prysznic mamy zawsze dostępny i za darmo.
Woda pitna. W Katmandu pijemy wodę butelkowaną koszt 20 NPR(0.25$ sklep) , 30-50 NPR(0.60$ – restauracja). Na trasie trekkingu cena wody butelkowanej wzrasta dramatycznie( w końcu ktoś ją musi tam dotransportować) wahając się od 160 NPR-350 NPR za butelkę, cena rośnie wraz z wysokością na której podróżujemy. Alternatywą są pompki do puryfikacji, oczyszczania wody, które odfiltrowują bakterie i wirusy, przy użyciu dodatku chloru. Wadą jest, iż trzeba odczekać 30 min-60 min zanim woda będzie gotowa do picia. Również w większości hotelików, restauracji będziemy mogli napełnić nasze termosy wrzątkiem (też odpłatnie).
Samolot. Każdemu z pasażerów przysługuje maksymalnie 20-30 KG bagażu nadawanego, oraz maksymalnie 8-10 KG bagażu podręcznego o wymiarach 56 cm/45 cm/25 cm na lotach międzynarodowych. Dokładny maksymalny ciężar bagażu nadawanego i podręcznego zależy od konkretnych linii lotniczych, i będzie znany w momencie wykupienia biletu lotniczego. Każdy kilogram ponad maksymalny limit, wiąże się z dopłatą na lotnisku. W przypadku bagażu podręcznego, każdego z pasażerów obejmują restrykcje dotyczące przewozu kosmetyków oraz wszelkich płynów (napoje, perfumy, kremy, pasty do zębów itp.). Na pokład, w bagażu podręcznym, zabieramy tylko kosmetyki, płyny w pojemnikach MAX. 100 ml. Pakujemy płyny do małej (20 cm X 20 cm) przezroczystej torebki. Maksymalna, łączna ilość płynów w bagażu podręcznym to 1 litr.
Loty lokalne po Nepalu przeważnie mają ograniczenie do 10 kg bagażu głównego nadawanego do luku, oraz 5 kg bagażu podręcznego.
ZDROWIE
Przed wyjazdem do Nepalu nie ma obowiązku poddawania się żadnym szczepieniom. Zalecamy jednak szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, durowi brzusznemu, błonicy oraz tężcowi.
W Nepalu nie występują większe zagrożenia zdrowotne. Najczęściej spotykane są:
- nieżyt przewodu pokarmowego (spowodowany nie tyle złymi warunkami higienicznymi, jak się powszechnie uważa, ale kompletnie odmienną florą bakteryjną). Rzadko ma poważny przebieg i ustępuje po 2-3 dniach
- choroby spowodowane przez pasożyty przewodu pokarmowego – głównie amebę. Ryzyko zachorowania eliminujemy wystrzegając się picia nie przegotowanej wody.
- choroba wysokościowa.
- poparzenia skóry wskutek oddziaływania silnego promieniowania UV. Konieczne używanie kremu przeciwsłonecznego z możliwie najwyższym faktorem (nawet 50).
- ślepota śnieżna. Zapobiega jej używanie odpowiednich okularów.
Na terenach naszej wyprawy NIE WYSTĘPUJE zagrożenie malaryczne.
Każdy z uczestników powinien mieć swój własny zapas środków opatrunkowych, lekarstw. Poniżej podaje zalecany skład apteczki:
– Gaza opatrunkowa wyjałowiona
– Kompresy gazowe
– Opaska elastyczna (bandaż)
– Plastry i opatrunki
– no-spa, nifuroksazyd, loperamid,
– ketonal forte – na ostre bóle,
– ibuprofen max – na łagodniejsze bóle głowy,
– diuramid/diamox – tylko dla chętnych – na receptę – na chorobę wysokościową.
– Plastry compeed na odciski na stopach.
– Tabletki do ssania na bóle gardła. Antybiotyk na przeziębienie,
– voltaren maść – na bolące mięśnie – części ciała
– Polfilin(recepta) – na odmrożenia
– Deksametazon(recepta) – na obrzęk mózgu
– aspiryna, wyciąg z aloesu,
– Glucardiamid, Octenisept
– Nożyczki
Większość leków dostępnych w Europie, jest dostępna również w Katmandu, mogą różnić się nazwą.
Posiłki – Na trasie treku dania głównie wegetariańskie – ryż, makaron, ziemniaki z warzywami, tosty z dżemem, naleśniki, jajka. Dania mięsne wraz ze wzrastającą wysokością stają się rzadkością (także nie pewne). Każdy posiłek wliczony w cenę wyprawy składa się z jednej porcji – dania głównego, dodatkowo jedne napój – kawa/herbata. Koszta zamówienia napoi gazowanych, alkoholu, gorącej czekolady, drugiej i kolejnej kawy, herbaty pokrywa klubowicz sam. Czas oczekiwania na dania może trwać nawet do 1 godz. w zależności od natężenia ruchu. Żywienie w Nepalu nie jest niebezpieczne, trzeba się tylko wystrzegać picia wody z kranu.
Elektryczność. Na trasie treku mamy możliwość podładowania baterii aparatów za dodatkową opłatą dla właściciela hoteliku. Cena waha się od 1.5$ do 5$ za godzinę ładowania.
Internet i telefon. W Katmandu wifi jest dostępne praktycznie wszędzie. Na trasie treku jest są sprzedawane karty zdrapki EverestLink za 1000 NPR(ok 10 USD) mamy do wykorzystania 200MB (pamiętajmy o wyłączeniu automatycznych aktualizacji). Nie ma limitu czasu na wykorzystanie tych 200MB oraz także będą one działać w kolejnej wiosce/lodgy jeśli mają oni podłączenie do EverestLink.
FINANSE
W Katmandu walutę wymienimy na każdym kroku, funty, dolary, euro, franki itp.
Kursy walut na październik 2022: 1 USD = 125 NPR , 1 EUR = 128 NPR
Na trasie treku mamy możliwość wymiany waluty tylko w bardzo dużych wioskach. Dlatego ważnym punktem jest, żeby przed trekiem zaopatrzyć się w wystarczającą ilość rupii nepalskich. Nie ma problemów z bankomatami w Katmandu, można je często spotkać. Proszę pamiętać o dziennym limicie wycofywania pieniędzy z karty. Także powiadomić swój bank, że się wyjeżdża do Azji, żeby przypadkiem nie zablokowali nam karty bankomatowej, przy próbie wycofania pieniędzy. Na trasie treku, w górach, nie ma nigdzie możliwości skorzystania z bankomatu. Na czas treku jest zalecane, posiadanie banknotów o nominałach głównie 500 Rs (rupii nepalskich). Gdyż, chcąc kupić np. herbatniki kokosowe, które kosztują 100 Rs, sprzedawca może nie posiadać pieniędzy, żeby wydać nam resztę z dużego nominału.
Szczepienia oraz zdrowie:
– Upewnić się że byliśmy szczepieni na błonicę, tężec, polio
– Żółtaczka typu A, dur brzuszny i 3 wymienione wyżej są bardzo zalecane jako podstawowe szczepienia
– Szczepionka na zapalenie opon mózgowych jest zalecane jeśli będziemy pracować w bliskim otoczeniu lokalnej populacji
– Żółtaczka typu B jest zalecana dla pracowników w służbie zdrowia
– Wścieklizna – szczepienie jest zalecane wszystkim
– szczepionki przeciwko grypie i pneumokokom są zalecane dla starszych uczestników
– Profilaktyka malaryczna jest zalecana jeśli się wybieramy na tereny dżungli na nizinach. Jeśli idziemy na trek/wspinaczkę zagrożenie jest znikome!
Jeśli na coś chorujemy, jest bardzo rozsądnym odwiedzić naszego lekarza, upewniając się, że mamy wystarczająco dużo medykamentów nie tylko na czas trwania całego treku ale także na wypadek hospitalizacji tam na miejscu.
Biegunka oraz wymioty. Jest bardzo ważnym aby podążać za tymi kilkoma prostymi zasadami zdrowotnymi w celu uniknięcia zatrucia pokarmowego:
– zawsze dezynfekuj, myj ręce przed jedzeniem oraz po wyjściu z toalety
– nigdy nie jedz surowego, niedogotowanego mięsa, warzyw czy owoców. Wybieraj pożywienie, które bardzo prawdopodobnie zostało ugotowane/zrobione dziś: zupy, dania z ryżu i makaronu przeważnie są bezpieczne.
– zawsze pij wodę przegotowaną bądź butelkową. Woda butelkowa może zostać zakupiona nawet w Lodgach na najwyższych wysokościach. Jednakże, nie jest bezpieczniejsza od przegotowanej wody, oraz wnosi problem zanieczyszczenia(puste butelki), nie wspominając iż potrzeba tragarzy, żeby najpierw ją tam wysoko wnieśli.
– W Bazie oraz w AC nie ma bieżącej wody. Zawsze noś ze sobą buteleczkę z żelem do dezynfekcji rąk, do użycia po wyjściu z toalety oraz przed jedzeniem.
Suchy kaszel – często określany jako Kasze Khumbu. Suche i zimne powietrze znajdujące się na dużych wysokościach, wraz ze zmianami w oddychaniu, sprawia iż wnętrze gardła bardzo wysycha. Może to doprowadzić do kaszlu, który w niektórych wypadkach może być bardzo silny. Jest możliwe aby uniknąć tego problemu poprzez przestrzeganie kilku prostych zasad – być dobrze nawodnionym, trzymać usta zasłonięte cienką opaską, kiedy tylko możliwe, oraz używać pastylek do nawilżania gardła.
Choroba wysokościowa – jest bardzo ciężko przewidzieć kto może cierpieć na tą dolegliwość. Jeśli będziemy podążać wolnym tempem, oraz nasz profil podejścia posiada adekwatne etapy odpoczynku, będziemy mniej podatni na wystąpienie choroby wysokościowej albo wysokościowego obrzęku mózgu lub płuc. W teorii przyjęte jest dzienne zdobywanie wysokości nie większe jak 500 metrów powyżej 3000 m.n.p.m. oraz dzień odpoczynku na 3-4 dni marszu.
W celu zapobiegnięcia wystąpieniu objawów choroby wysokościowej maszerujemy wolno, niesiemy nieduże ciężary(plecaki) oraz pozostajemy nawodnieni.
Bóle głowy – powód bólu głowy często jest ciężki do określenia. Na dużych wysokościach częstym powodem bólu głowy jest choroba wysokościowa. To może iść w parze z nudnościami, utratą apetytu, zmęczeniem, bezsennością. Spróbuj prostych rozwiązań wpierw. Odpoczynek. Zjedz coś. Wypij przynajmniej 500 ml płynów. Spróbuj wziąć leki przeciwbólowe takie jak paracetamol(1g) albo ibuprofen(400 mg). Jeśli nie ma poprawy, albo ból głowy nabiera na sile, wtedy schodzimy koniecznie w dół! W żadnym wypadku nie powinniśmy kontynuować podejścia! To tylko pogorszy sprawę. Dalszy marsz pod górę narazi zdrowie/życie Twoje jak i Twoich kolegów.
Ślepota śnieżna – na lodowcach oraz terenach pokrytych śniegiem jest bardzo ważnym, żeby nosić okulary ochronne. Normalne okulary często nie są wystarczająco dobre. Słońce odbijające się od śniegu jest bardzo intensywne i może spalić rogówkę. To doprowadzi do utraty wzroku, pocenia się i niewiarygodnego bólu. Stan ten minie po około 48 godzinach, ale podczas tego czasu będziemy mieli ogromny problem, żeby cokolwiek widzieć.
Woda pitna
Gotowana woda jest bezpieczna do picia. Jednakże, jest kilka innych metod do dezynfekcji wody:
Filtry – przeważnie tanie nie pracują tak jak powinny, a te dobre są bardzo drogie. Jest jeszcze dodatkowy problem który ciężko ocenić – kiedy filtr jest do wymiany?
Chemiczne środki – Jodyna jest bardzo efektywna w przygotowaniu bezpiecznej wody do picia. Jednakże dobrze działa tylko w czystej wodzie. Jeśli woda jest brudna, zanieczyszczona cząsteczkami powinna zostać odfiltrowana przez filtr fizyczny wpierw. Ludzie z alergią na jodynę powinni użyć tabletek chloru. Są dostępne w EU oraz są efektywne na większość mikroorganizmów wodnych. Niemiły smak wody po użyciu tych tabletek może zostać zneutralizowany przez rozpuszczalne witaminy etc.
Długopisy UV – te proste urządzenia mogą być efektowną alternatywą do chemicznych środków. Są bardzo dobre do małych ilości wody.
W Base Campach nie ma bieżącej wody. Woda do gotowania oraz picia może zostać nabrana z pobliskich źródeł. Woda musi zawsze zostać przegotowana nie ważne na źródło pochodzenia. Trzeba pamiętać iż na dużych wysokościach woda gotuje się w niższej temperaturze niż nad poziomem morza(około 82*C na 5000 m.n.p.m.). Jeśli woda dojdzie do takiego momentu, iż nawet formacja bąbelków na tafli wody nie zanika nawet jeśli mieszamy łyżką, powinna być wystarczająco bezpieczna do picia.
Ewakuacja helikopterem
Będzie ona zależała od rodzaju urazy jaki mamy. Jeśli mamy nie zagrażający życiu wypadek, taki jak uraz tkanki zewnętrznej itp( skręcona kostka, skręcone kolano) będziemy musieli albo zatrudnić jaka, osła albo tragarza do zniesienia nas na dół.
Jeśli jesteśmy poważnie ranni i jedynym wyjściem z sytuacji jest ewakuacja helikopterem, wtedy tak też robimy. Śmigłowiec wylatuje z Kathmandu i zostaniemy obciążeni zgodnie z czasem pracy helikoptera.
Ewakuacja helikopterem nie jest taka łatwa jak może się nam zdawać. Po pierwsze musimy mieć aktualne ubezpieczenie, które pokryje koszta akcji śmigłowca. Po drugie, musimy mieć kogoś w Kathmandu, kto zagwarantuje płatność za nasz lot. To może być osoba kontaktowa z naszej agencji nepalskiej, albo nasz konsulat, ambasada. Będziemy musieli dostarczyć wszystkich wymaganych informacji: imię, narodowość, numer paszportu, numer polisy ubezpieczeniowej oraz stan zdrowia. Wtedy ta wiadomość zostanie przekazana do zarządu lotniska. Nawet w najlepiej zorganizowanej ewakuacji może zająć to minimum 24 godziny zanim taka osoba zostanie odtransportowana.
Średni koszt ewakuacji w rejonie Khumbu to około 6000$. To musi być zapłacone z góry, a później ubiegamy się o zwrot od ubezpieczyciela.
Zasięg helikoptera jest ograniczony. Powyżej 5000 m.n.p.m. czasem ratunek może być niemożliwy. Dlatego też w niektórych przypadkach najpierw poszkodowani będą musieli zostać przetransportowani na niższe wysokości.
Opóźnienia ze względu na złą pogodę są częste. Te nie występują tylko wysoko w górach ale także w dolinach np. Dolinie Hinku alb Dudh Kosi. W tych miejscach nisko zalegająca chmura może się osadzić na kilka dni. Helikopter nie wyleci z Kathmandu dopóki nie będzie miał pewności że pogoda na lądowisku jest ok.
Musimy zapewnić, iż poszkodowany jest ciepło ubrany/przykryty. Kiedy już wyleci temperatura w śmigłowcu spadnie w momencie. Żaden dodatkowy bagaż nie zostanie dozwolony na pokład helikoptera. Jeśli jest używany tlen, zostanie on dopuszczony na pokład.
Nie podchodzimy do helikoptera dopóki pilot nie wyrazi na to zgody. Ze względu np. na stromy i często poprzerywany szlak idący poprzez Zatrwa La do Lukli z rejonu Mera Peak, jest bardzo rzadko możliwe żeby jak czy koń mógł przetransportować rannego. W zamian za to grupa tragarzy będzie musiała to zrobić, zmieniając się co jakiś czas, niosąc rannego w koszyku na plecach. Droga z Doliny Hinku do Lukli może zając minimum 24 godziny.
Komunikacja
Kilka sieci komórkowych działa w Lukli, Namche Bazar oraz kilku innych wioskach na wyższych wysokościach. Telefon satelitarny – koszt wychodzącego połączenia to około 1 USD za minutę. Dostęp do internetu jest możliwy w wielu wioskach powyżej Lukli.
Temperatury
Doświadczymy bardzo duże spektrum temperatur podczas wyprawy. Tereny takie jak Kathmandu oraz dolina rzeki Dudh Kosi mogą być bardzo gorące i wilgotne(30*C i wyżej czasami).
Jednakże, klimat się zmienia drastycznie, na większych wysokościach. Słoneczne dni mogą być bardzo ciepłe, ale noce natomiast bardzo zimne. W Bazie i AC temperatury poniżej 0*C to nic nadzwyczajnego.
Powyżej 5000 m.n.p.m. w Himalajach warunki pogodowe są często nieprzewidywalne i podatne na nagłe zmiany. Noc obfitych śnieżnych opadów może przetransformować łatwy szlak w stromy i nie do przejścia stok śnieżny. Na niższych wysokościach, temperatury zamarzania są często obecne nocą, jednak podczas dnia mogą przekraczać 25*C. Dlatego jest bardzo ważne żeby być przygotowanym na wszelkie warunki – kurtki puchowe oraz zwykłe spodnie, a czasem nawet sandały.
Wodoodporne okrycie na nasz plecak będzie bardzo przydatne. Tragarze normalnie otoczą nasze plecaki niesione przez nich plastikową folią, lecz nigdy nie ma pewności, że nasze rzeczy pozostaną suche. Dlatego też jest warto zadbać o to żeby nasz śpiwór i ubrania wewnątrz plecaka znajdowały się w nieprzemakalnej torbie.
Temperatury jakich możemy się spodziewać: Powyżej 5000 m.n.p.m.: od -30*C do +20*C . Poniżej 5000 m.n.p.m. : od -10*C do 30*C.
Poniżej macie kilka bardzo ciekawych wykresów pogodowych poglądowych. Jeden z całego rejonu Khumbu, a drugi z rejonu Lukli.